دوربین دیجیتال کامپکت سونی Sony Cyber-shot DSC-HX300 Digital Camera

سونی سایبرشات HX300 نام دوربین جدید شبه SLR یا بریج این شرکت و در حقیقت مدل بعدی دوربین HX200v است. فارق از بعضی تفاوت‌هایی که این دوربین با مدل پیشین خود دارد، یک ارتقاء کاملا چشمگیر در آن دیده می‌شود. این ارتقاء و پیشرفت بزرگ در لنز رخ داده، به طوری که اکنون HX300 مجهز به لنزی با توانایی زوم 50 برابر است. می‌توان گفت که این دوربین بعد از Canon SX50 HS و Fujifilm SL1000 سومین دوربین کلاس خود با چنین قابلیتی است. هرچند که تا به تاریخ نگارش این نقد و بررسی، پاناسونیک دوربینی به نام FZ70 را معرفی کرده که توانایی زوم 60 برابری دارد. درباره‌ی SX50 گفته بودیم که چنین توانایی زومی خارق‌العاده است. بنابراین برای این دوربین هم همین واژه را تکرار می‌کنیم.

لنز معادل 24-1200 میلی متر که هم حالت واید و هم تله فوتویی فوق‌العاده را ارائه می‌کند. این در حالیست که HX200v، لنزی با توانایی زوم 30 برابر داشت. این جهشی کاملا بزرگ است. اتفاقا دوربین پاناسونیک FZ70 فاصله‌ی کانونی بیشتر از 1200 میلی متر معادل را ارائه نمی‌کند و فقط فاصله‌ی کانونی آن در حالت واید از 24 میلی متر معادل به 20 میلی متر کاهش یافته است. این یعنی اینکه بزرگنمایی بیشتری را با آن دوربین بدست نمی‌آورید، بلکه فقط حالت واید بیشتری دارید. یکی از مشکلات SX50 HS لنز کند آن بود. لنز آن کمینه‌ی نسبت کانونی f/3.4-6.5 را ارائه می‌داد ولی این دوربین f/2.8-6.3 دارد که دست کم در حالت واید کاملا سریع‌تر است. دوربین‌هایی با چنین توانایی زوم بالایی می‌بایست که از لرزش گیرهای تصویر اپتیکال قدرتمند بهره گیرند تا بدین ترتیب بتوان در بزرگنمایی های بالا بدون نگرانی زیاد از تارشدگی تصویر عکاسی کرد. در تست‌های انجام شده، لرزش گیر تصویر این دوربین بسیار قدرتمند و کارآمد ظاهر شده است. با این حال همچنان بهتر است در بزرگنمایی های بالا از سه پایه ای محکم استفاده کنید. لنز را که کنار بگذاریم، به نظر می‌رسد که از نظر طراحی ظاهری، HX300 دوربین زیبا و خوش دست‌تری باشد.

این دوربین مقداری طراحی قوسی شکل دارد و گوشه های آن گرد ساخته شده است. به جز این‌ها می‌توان گفت که فلسفه‌ی طراحی همان است. برخلاف HX200v، این دوربین فاقد GPS داخلی است. نمی‌دانیم چرا سونی این کار را کرده. شاید به این نتیجه رسیده که GPS بر روی آن دوربین خیلی کارآمد نبوده است. با این حال این دوربین همان نمایشگر چرخنده‌ی مدل پیشین را دارا است و با ابعاد 3 اینچ و رزولوشن 921000 پیکسل، از نمایشگر SX50 هم بزرگتر و هم با کیفیت‌تر می‌باشد. در ضمن از نوع چرخنده نیز هست. این موضوع درباره‌ی چشمی الکترونیکی این دوربین نیز صادق است.این دوربین از سنسور تصویر 20 مگاپیکسلی BSI CMOS بهره می‌برد. هرچند که رزولوشن نسبت به مدل پیشین افزایش یافته، ولی به نظر نمی‌رسد که کیفیت چندان بالا باشد. به هر صورت وضعیت برای غریب به اتفاق دوربین‌های شبه SLR سوپرزوم به همین گونه است چرا که تقریبا همگی از سنسورهای تصویر بسیار کوچک 1/2.3 اینچی بهره می‌برند و استعداد آن‌ها در تولید تصاویر با کیفیت خیلی زیاد نیست. اصولا راز رسیدن دوربین‌های سوپرزوم به این نوع توانایی، همین سنسورهای تصویر کوچک هستند.

فیلم برداری هم به صورت Full HD و با سرعت‌های 30 و 60 فریم بر ثانیه انجام می‌شود و صدا به صورت استریو ضبط می‌گردد.HX300 هم مثل مدل پیشین، از انواع مودهای عکاسی اتوماتیک و دستی بهره می‌برد. مودهایی چون intelligent Auto، Superior Auto، Manual، 3D و Sweep Panorama. به علاوه این دوربین می‌تواند با سرعت فوق‌العاده‌ی 10 فریم بر ثانیه هم عکاسی کند. به هر صورت باید گفت که HX300 عنوان سومین دوربین شبه SLR با توانایی زوم 50 برابر را یدک می‌کشد. اصولا دوربین‌های Bridge یا شبه SLR می‌توانند مناسب کسانی باشند که زوم زیاد را به هر دلیلی دوست دارند. یا کسانی که بدنه و عملکرد شبیه به DSLR های آن‌ها را می‌پسندند. ویدئوی نقد و بررسی Sony Cybershot HX300